زندگی هم بستر شدن و در هم لولیدن حیوانهای دوپایی ست که چشم در چشم می بوسند و شکم به پشت خنجر فرو می کنند!!!
زندگی چشمک زدن پیرمرد کوری ست که هرزگی ماهیانه اش برای زن فاحشه ی شهر نان به خانه می برد......!!
و گریه های دخترک حرام زاده ای ست که یاد می گیرد چگونه باید در دست های خون آلود نفرت و انزجار قربانی پسرک نوبالغ خیابان های غریزه بشود..
آه.... چشم باز کن و ببین که چگونه جان می دهم در کابوس عریانیم
و چگونه دل می دهم به دل دل کردن های دستهای بی جانت
و نفس می کشم با تقلای دوباره دیدنت
که
ای کاش
می دانستی
چقدر دلم تو را نمی خواهد..!!!
*این متن به اصطلاح شعرو یک سال پیش نوشتم.مرسی احسان(یک برده ی آزاد) که شجاعت نوشتن بهم دادی...
پ.ن:گاهی خیلی چیزا هست که می خوای بگی ولی نمیشه...از همه ی فعل های منفی بیزارم!!
**به قول سید علی صالحی:
حال همه ی ما خوب است اما تو باور نکن.....
**این آهنگو خیلی دوس دارم.شعرشو مهدی سهیلی گفته.حس خوبی میده بهم.!
1 نظرات:
چه سوتی میدم من
دفتر
ارسال یک نظر